Inleiding

ZOUT- EN ZANDBUNKER in een traditionalistische aan het werk van Groep '32 verwante bouwstijl, in 1940 ontworpen door W.M. Dudok (1884-1974) en in 1945 voltooid. Ingesloten tussen twee trappen overbrugt het gebouw het hoogteverschil van het talud tussen de Havenstraat en het plantsoen van de Oude Haven. Dudok maakte gebruik van dit hoogteverschil door de aanvoer van het zand en zout aan de bovenzijde en de afvoer aan de onderzijde, op het niveau van het oude haventerrein, te laten plaatsvinden. Behalve de opslagruimtes was in het pand een schaftlokaal ondergebracht. Bovenop de bunker werd een eenvoudig plantsoen met zitbanken ingericht door J.H. Meijer, als uitzichtpunt over het plantsoen van de Oude Haven.

Het pand vormt de oostelijke beeïndiging van het talud van de Oude Haven.

Omschrijving

Symmetrisch opgezet en strak geordend pand met gebogen voorgevel (W) die grotendeels is opgetrokken in gele baksteen met siermetselwerk van bruine baksteen in een x-vormig patroon. Langs de in baksteen opgetrokken zijgevels (N en Z) voeren twee gemetselde trappen in drie etappes naar boven. Beganegronds in de voorgevel zeven grote rechthoekige gevelopeningen onder een doorlopende iets uitkragende betonnen latei. De latei rust op zeven betonnen kolommen en twee halfrond uitgemetselde pijlers op de hoeken van het gebouw. In het midden de oorspronkelijke entreepartij met deur in drieledig kozijn en daarboven het samengestelde kozijn van het oorspronkelijk op de verdieping gesitueerde schaftlokaal. Aan weerszijden de zes deuren die toegang geven tot de opslagruimtes. De voor- en zijgevels zijn aan de bovenzijde afgedekt met betonplaten en vormen de afscheiding van het plantsoen bovenop de bunker. Langs de bovenrand van de voorgevel bevinden zich vier iets uitkragende balkons met stalen hekwerken, waarin het x-vormige patroon wordt herhaald. Achter de balkons zijn zitbanken tegen lage, gebogen gemetselde muurtjes geplaatst. In het gazon ijzeren putdeksels die de openingen naar de ondergelegen opslagruimtes afsluiten.

Waardering

De zout- en zandbunker met plantsoen met zitbanken uit 1940 is van algemeen belang vanwege de cultuur- en architectuurhistorische waarde als grotendeels gaaf voorbeeld van een opslaggebouw, ontworpen door W.M. Dudok in een traditionalistische aan de Groep'32 verwante bouwstijl. De bunker is van stedenbouwkundig belang vanwege de situationele waarde als beeldbepalende oostelijke beëindiging van het talud van de Oude Haven.