Inleiding.

De suikerpakhuizen (OPSLAGGEBOUWEN) uit respectievelijk 1922 en 1926 zijn gebouwd in Ambachtelijk-Traditionele stijl met elementen van Overgangsarchitectuur. Zij zijn langs de kade gebouwd en omringd door jongere en oudere produktiegebouwen. Zij zijn gebouwd voor de opslag van suiker als stukgoed en doen nog steeds als zodanig dienst.

Omschrijving.

De twee suikerpakhuizen van vergelijkbare architectuur, omvang en constructie, zijn op L-vorming grondplan met elkaar verbonden, waarbij die uit 1922 dwars op de vaarweg ligt en die van 1926 evenwijdig aan de vaarweg. Beide zijn opgebouwd uit een ijzeren spantenconstructie met bakstenen gevels en voorzien van een zadeldak belegd met bitumen. Beide hebben in de langsgevels een lichtstraat die over de gehele lengte van de gevel loopt, voorzien van ijzeren ramen. Beide hallen hebben een travee-indeling van gemetselde lisenen en zijn voorzien van een gestucte plint met een betonnen speklaag iets daarboven. Het pakhuis uit 1922 is rijker gedetailleerd met in de dwarsgevels een negendelige travee-indeling met gemetselde lisenen en een geprofileerde, gemetselde daklijst. Het heeft een verhoogde middenkap met zadeldak, belegd met bitumen. Het interieur van deze hal is in later tijd in tween gedeeld door een tussenwand ter plaatse van de vakwerk middenkolommen, die de kapconstructie dragen. Langs de wanden en in het midden zijn verzwaarde, geklonken ijzeren vakwerkstaanders geplaatst om de loopkat te dragen. De kap is opgebouwd uit ijzeren V-spanten. Het pakhuis uit 1926 is geheel open en heeft in het midden enkele ijzeren kolommen die de kapconstructie dragen. De kapconstructie bestaat uit ijzeren vakwerkliggers. Het betonnen cassettenplafond is van later tijd.

Waardering.

De suikerpakhuizen zijn van algemeen belang. Zij hebben cultuurhistorische waarde als illustratieve vertegenwoordiger van de geschiedenis van de Nederlandse suikerindustrie die een belangrijkste concentratie kende in het noordwesten van de provincie Noord-Brabant (`de Suikerhoek¤) en als voorbeeld van het type moderniserende suikerfabriek. Zij hebben architectuurhistorische waarde als voorbeeld van Ambachtelijk-Traditionele bouwstijl met klassieke elementen. Zij hebben bouwhistorische waarde vanwege de toegepaste ijzerconstructies. Zij hebben ensemblewaarde vanwege de samenhang met de andere complexonderdelen. In samenhang met het suikerpakhuis uit 1909 en de niet voor bescherming voorgedragen suikersilo¤s, geven zij een compleet beeld van de historische ontwikkeling van de Nederlandse suikeropslag. Zij zijn gaaf behouden en zeldzaam als voorbeeld van het type suikerpakhuis in Nederland.