R.K. Kerk. St.Willibrorduskerk, oorspronkelijk gewijd aan Petrus, Paulus en Lambertus en gesticht voor 721, toen zij eigen kerk van Willibrordus werd. De huidige kerk bestaat uit een basilicaal schip van vier traveeën, na een brand in 1708 hersteld in 1721, een neogotisch dwarspand, een in de XIXe eeuw vernieuwd koor en een toren uit het begin van de XVIe eeuw, in 1721 en nogmaals in 1840 hersteld. Van 1648 tot 1818 Hervormd. De toren is voorzien van rijkversneden overhoekse steunberen en met spitsboogvelden verlevendigd; bekroond door een van vier- en tot achtkant ingesnoerde spits. Inwendig: ronde kolommen en houten tongewelven; in het koor twee muurnissen met natuurstenen omlijsting, in een waarvan een XVe eeuws ijzeren tabernakelkastje. Inventaris: eiken preekstoel (XVIIIe eeuw) op hardstenen voet, de kuip versierd met snijwerk en de borstbeelden der Evangelisten; twee XVIIIe eeuwse eiken biechtstoelen met composietpilasters; vier vroeg XIXe eeuwse eiken biechtstoelen met composietpilasters; vier vroeg XIXe eeuwse eiken beelden; Petrus en Paulus, Johannes Evangelist en Willibrordus (beide laatste gepolychromeerd). XVIIIe eeuws schilderij, voorstellende Dominicus die van Maria de rozenkrans ontvangt. XVIIe eeuwse kroon, tweemaal tienlichts. Vele koperen kandelaars en wandarmen; neogotisch beglazing en banken met gesneden wangen. Neogotische orgelbalustrade. De XVIIIe eeuwse inventarisstukken komen uit de schuurkerk die in de Kerkstraat stond.