Hannah en Simon kochten de pastorie in oktober 2015. Het rijksmonumentale pand werd gebouwd in 1873 en stond oorspronkelijk naast een kerk, maar die werd in 1944 opgeblazen. Het pand is aan alle zijden omringd door een grote siertuin, eveneens onderdeel van het monument.

Hannah vertelt: ‘Wij waren niet per se op zoek naar een monument. We zochten woonruimte in de omgeving van Den Bosch en zo kwamen we toevallig de pastorie op het spoor. Toen de vraagprijs wat zakte, zijn we gaan kijken.’ Simon vult aan: ‘Toen waren we verloren. Het is een prachtig gebouw met veel oorspronkelijke details, zoals de ornamenten aan het plafond. En uniek voor een pastorie is de landelijke ligging. Meestal ligt een pand met die bestemming middenin het dorp. Het is een imposant huis met een prachtige tuin. Dat totaalplaatje sprak ons aan.’

Je wordt door dit pand meegenomen naar een andere tijd.

Hannah licht de aantrekkingskracht van de pastorie verder toe: ‘Wat wij destijds merkten, zien we nu ook gebeuren bij gasten die hier komen. Je wordt door dit pand meegenomen naar een andere tijd. Het roept verhalen op, dromen, fantasieën, herinneringen, sprookjesachtige beelden. Dit pand spreekt tot de verbeelding!’

Simon vond het destijds nog best een grote stap om het pand te kopen. ‘Het is enorm groot en er moest best veel aan gebeuren. Het is begin jaren vijftig in particuliere handen gekomen. Het gezin waarvan wij het gekocht hebben heeft hier veertig jaar gewoond. Wij schatten in dat er de laatste tien jaar niet veel meer aan onderhoud is gebeurd en dat was te zien. Vrienden zeiden: ‘Op jullie leeftijd gaat iedereen kleiner wonen. Niet iedereen begreep onze stap.’

Wij schatten in dat er de laatste tien jaar niet veel meer aan onderhoud is gebeurd.

Ook Hannah vond het een spannende onderneming: ‘ Naast de gewone dingen, zoals witten, moeten er bij zo’n pand ook bijzondere dingen gebeuren. De schoorstenen moesten worden aangepast voor de verzekering net als de elektrische bedrading en de bliksemafleiding. Voor de extra ingrepen konden wij gelukkig een aanvullende hypotheek krijgen bij het Restauratiefonds.’

De tuin is groot en imposant. Simon vertelt trots: ‘Er staan enorme hoge bomen, zoals twee rode beuken die waarschijnlijk bij de bouw in 1873 al geplant zijn. Een aantal van onze bomen staat op een gemeentelijke ‘lijst van bijzondere bomen in de gemeente Oss’. Voor een gigantische buxus van 7x5x3 meter doen we ons uiterste best om te voorkomen dat er buxusmot in komt en de struik vernielt, en we zijn ook alert op de kastanjeziekte en de estakziekte.’

De tuin is, net als het huis, een soort avontuur.

Hannah vult aan: ‘We hebben ook een kleine boomgaard met appels, peren en bessenstruiken. De tuin is, net als het huis, een soort avontuur, waardoor we een ander leven zijn gaan leiden. Door het oogsten, maar ook door het onderhoud op zich. Toen tijdens een storm een paar bomen werden geveld, zijn we daar een tijdje enorm druk mee geweest. Hoe beheer je zo’n huis en zo’n tuin, dat is voor ons een leuke, maar soms ook wel een vermoeiende puzzel.’

Simon en Hannah werden destijds op slag verliefd op het pand. Simon: ‘Wij krabben ons nu ook wel eens achter de oren hoor. Zoals toen we een bedrijf vroegen om even te kijken naar een van de kleine dakgootjes die lekkage veroorzaakte boven. Daar kwam opeens een flinke klus achter vandaan, want uiteindelijk moesten we de bovenkant van de achtergevel aanpakken. Er zaten her en der stenen los, de goten moesten vervangen worden en de bovengevel bleek zo’n beetje in zijn geheel los te zitten.

Wij krabben ons nu ook wel eens achter de oren hoor.

We hebben het zo weten te regelen dat de timmerman, de loodgieter en de voeger strak na elkaar aan het werk konden, zo hoefden we maar een keer een steiger op te laten bouwen. Nu kan de gevel weer een tijd mee!’

Simon en Hannah besloten dat zij de pastorie  graag zoveel mogelijk toegankelijk wilden maken voor anderen. Simon: ‘Wij doen dus mee aan de Open Monumenten Dagen, maar we organiseren hier ook kleine culturele avonden met muziek en poëzie. Nu alle ruimtes beneden klaar zijn, kunnen we dat nog iets intensiever gaan doen. Van de gemeente hebben we een voorlopige vergunning gekregen. De aanvraag bij de Rijksdienst is in voorbereiding. De vergunning zal ons de mogelijkheid bieden ruimtes te verhuren en drankjes te schenken. De gemeente is blij dat religieus erfgoed zo weer een functie krijgt.’

De gemeente is blij dat religieus erfgoed zo weer een functie krijgt

Hannah vult aan: ‘We hebben onlangs stichting ‘De Pastorije’ opgericht. Het doel van de stichting is het verbeteren en vernieuwen van de pastorie en de tuin, door middel van de inkomsten uit het verhuren van ruimten of het organiseren van evenementen, zoals culturele activiteiten. Zo kunnen we de pastorie goed door de tijd tillen.’

Verduurzaming vinden Simon en Hannah op dit moment nog niet zo gemakkelijk.  Simon: ‘ Wat de verduurzaming betreft hebben we nog niet zoveel gedaan als we wel zouden willen. We mogen hier bijvoorbeeld geen zonnepanelen op het dak plaatsen. In de tuin zou het wel kunnen, maar met die grote bomen levert dat natuurlijk niet zoveel op. De mensen die hier vroeger woonden, trokken zich in de winter terug in twee kamers, maar dat is niet hoe wij het willen. Het is nog zoeken naar goede oplossingen om ons energiegebruik te beperken. Wij hebben wel bijna overal nu achterzetramen. Om de centrale verwarming zo min mogelijk te gebruiken, stoken we beneden hout, deels van eigen erf. Wij hopen dat er de komende tijd nieuwe mogelijkheden ontstaan voor de verduurzaming van de Pastorije.’

Wij hopen dat er de komende tijd nieuwe mogelijkheden ontstaan voor verduurzaming.

‘Wij zijn heel optimistisch, maar ook op onze hoede. De gevel was zo’n project waar we even van schrokken en we vermoeden dat er de mogelijkheid bestaat dat er weer eens zoiets op ons pad zal komen. Maar we zijn nu drie jaar bezig en hebben al veel bereikt en veel gedeeld met anderen. We hebben twee kleine boekjes geschreven over het huis en de geschiedenis er omheen. In de toekomst gaan we misschien nog wel iets doen met de fundamenten van de kerk die bij de pastorie hoorde. Wij gaan door met de Pastorije!’