Ned. Herv. kerk (St. Lambertus). In oorsprong eenbeukige kapel uit het derde kwart van de 14e eeuw, in 1395 tot parochiekerk verheven en waarschijnlijk in het eerste kwart der 15e eeuw met zijbeuken uitgebreid, waarna omstreeks of na het midden der 15e eeuw het hoofdkoor verrees. Noordbeuk, aanvankelijk met noorderzijkoor, dat in 1733 werd afgebroken, gebouwd in de 16e eeuw. Koor, middenschip en noorderzijbeuk dragen houten tongewelven; over de zuidbeuk een kwarttongewelf. De inventaris der kerk omvat o.a. een preekstoel uit de eerste helft der 17e eeuw met een koperen lezenaar uit ongeveer dezelfde tijd, vier koperen kaarsenkronen uit de 17e eeuw, een houten tekstbord in geschilderde omlijsting uit het tweede kwart der 17e eeuw en een aantal 16e en 17e eeuwse grafzerken. Orgel met Hoofdwerk en Bovenwerk, in 1852 gemaakt door C.G.F. Witte. In 1980 gerestaureerd door S.F. Blank.