Inleiding: Herenhuis met gepleisterde voorgevel ter breedte van zeven traveeën, het voorste gedeelte gedekt door een schilddak met de nok parallel aan de straat, het tweeledige gedeelte hierachter gedekt door twee hoog opgetrokken zadeldaken met achtertopgevels. Het pand dateert in oorsprong uit de laatste decennia van de 17de eeuw en werd in de 19de eeuw verbouwd. Tegen de linker zijgevel is een koetshuis opgetrokken.

Omschrijving:

De voorgevel telt drie bouwlagen boven een hardstenen plint, heeft dito waterlijsten en wordt afgesloten door een brede lijst. Op de begane grond en de verdieping zijn zesruits-schuifvensters aangebracht, de mezzanine bevat vierruits-schuifvensters. Ter weerszijden van de centraal geplaatste deur een natuurstenen stoep voorzien van acht hardstenen stoeppalen met kettingen, rustend op bolvormige consoles. Inwendig is de hoofdstructuur van wat oorspronkelijk twee panden waren, behouden gebleven. Op de begane grond verdeelt een lange gang het monument in tweeën; de gang is voorzien van een portaal en belegd met witte marmeren platen en heeft een gestucte kooflijst met fruit- en bladmotieven en drie stucornamenten in het plafond. De voorkamer rechts op de begane grond bevat een wit marmeren schouw en een kooflijst waarin masquerons zijn opgenomen; het plafond is ingedeeld met een geometrische vlakverdeling met gestuct rankwerk waartussen velden zijn aangebracht met beschilderde, maskerachtige mannelijke gezichten in de hoeken. De koppen zijn alle en face aangebracht, vertonen oriëntaliserende trekken en geringe onderlinge nuanceverschillen of gelaatsuitdrukkingen. In de achterkamer een rood marmeren schoorsteen en schoorsteenmantel met dubbele lijst waarin bladmotieven zijn verwerkt; het plafond is voorzien van een centraal geplaatst ornament in stuc: een symmetrische kandelaber aangevuld met blad-, bloem- en rankmotieven en lijstwerk met acanthusblad. Op de begane grond, links aan de voorzijde, en toegankelijk middels een paneeldeur waarop bloemen zijn geschilderd, een zwart marmeren schouw met verspreide rode tekening en een stucplafond verdeeld in vijf vakken begrensd door lijsten waarop in stuc bloemmotieven zijn aangebracht, vier vakken uitgevoerd met gestucte reliëfs bevattende verwijzingen naar jacht en visvangst, het octogonale centrale vak eveneens met gestucte fruit- en acanthusmotieven. De onderkelderde en betegelde keuken is links aan de achterzijde gesitueerd en heeft een schouw met rookkast. Tegen de achtergevel is vermoedelijk in het begin van de 19de eeuw een serre gebouwd; hieronder is een kelder, vermoedelijk voor de opslag van water. Eiken bordestrap naar de verdieping met gesneden masquerons op de zijkanten, een balustervormige eiken trappaal en smeedijzeren spijlen; vier stuc-consoles markeren de overgang van gang naar het trappenhuis. Op de verdieping vertegenwoordigen diverse elementen historische waarde: o.a. een kastenwand in het trappenhuis, de boogstelling tussen wat oorspronkelijk twee afzonderlijke panden zijn geweest, een grauw-marmeren schoorsteenmantel en een boezem met neogotische aandoende vijfpas en eikenloofdecoratie (voorkamer), een grauw-marmeren schoorsteenmantel en een boezem met pilasters, kapitelen en driepasmotief (achterkamer), bloemenstucwerk op het plafond (achterkamer). Geschilderde decoratie in de hoeken van het plafond (voorkamer). Het trappenhuis heeft een (moder ne) lichtkoepel met omlopende gestucte kooflijst voorzien van eierlijst en cartouches. Een kap vertegenwoordigt bouwhistorische waarde, want voorzien van gehakte telmerken I tot en met IIII. Het voormalig koetshuis is een eenvoudig bakstenen dienstgebouw onder zadeldak met pannen, gepleisterde topgevel en een hooiluik op de verdieping.

Waardering:

Burchtstraat 3 bezit stedenbouwkundige waarde want het voorziet het historisch straatbeeld van een wezenlijk bestanddeel als gevolg van het oude bouwvolume en de hoge mate van representativiteit die in de voorgevel met de stoep en stoeppalen alsook in het aangrenzende koetshuis tot uitdrukking komt. Wegens de duidelijk onderscheiden en afleesbare bouwperioden vertegenwoordigt het pand algemeen belang: er zijn twee hoofdfasen in de bouwgeschiedenis t.w. een 17de-eeuwse en een 19de-eeuwse, en die kenmerken het monument in zijn hoofdstructuur en verschijningsvorm. Deze ontwikkelingsgeschiedenis is van algemeen belang voor de wetenschap, met name voor de architectuurgeschiedenis en de bouwhistorie waarbij wordt aangetekend dat de oorspronkelijke hoofdstructuur (muren, balklagen) van de panden behouden is gebleven. Het rijke en gevarieerde stucwerk op schoorsteenmantels, kooflijsten en plafonds vertegenwoordigt door de eenheid van stijl, eenzelfde ontstaanstijd en door de fijne mate van ornamenteren een algemeen kunsthistorisch belang.