Inleiding

Vrij, op een straathoek gelegen bakstenen kerkje, in hoofdvorm daterend uit 1644, met toegangspoortje onder schilddak en op de hekposten zandstenen miniatuur-burchten, een ingangsportaal en een vierkant klokkentorentje op de nok van de kerk. De consistorie tegen de westgevel dateert volgens het jaartal in de eerst gelegde steen uit 1928. Ten zuidwesten van de kerk ligt een klein kerkhofje.

Omschrijving

De kerk bezit een rechthoekige plattegrond ter lengte van vijf traveeën die afwisselend met een spitsboogvenster of blind zijn uitgevoerd en geleed met versneden steunberen. De kerk heeft een schilddak gedekt met leien. In de oostgevel, rechts van de ingang is een hardstenen grafsteen ingemetseld van Jacob Verheye van Citters, overleden in 1753. Inwendig bezit de kerk eenvoudig eiken meubilair, een orgel uit het begin van de 19de eeuw (tegen de oostmuur, op een balkon), zowel tegen de zuid- als de noordmuur drie rouwborden uit de 17de eeuw, een eiken kansel met trapje, boogpanelen, klankbord en rugstuk uit de 17de eeuw (opgesteld tegen de westmuur), een gezangenbord (vermoedelijk 18de-eeuws), een koperen doopbekkenhouder (XVIIId) met zilveren doopbekken uit 1842, bevestigd aan de kansel alsmede een zeldzaam topografisch schilderij tegen de noordoostmuur: " 't Ridderlijk Huijs Popkens Burgh Met Synne Leen en alodiale Landen Ao 1702 uyt den velde gemeten", rechtsonder staat "opgetekend door Joannis de Neeff geadmitteerd landmeter". Mechanisch torenuurwerk, Gebr. van Bergen, 1931.

Waardering

Op basis van een datering in 1644 beschikt de kerk over oudheidkundige waarde en liggen architectuurhistorische waarden besloten in het type gebouw - een eenvoudige dorpskerk -, in de behouden gebleven hoofdvorm, structuur en bouwmassa terwijl het kerkje door zijn vrije ligging aan het begin van de straat in stedenbouwkundig opzicht een historische markeringsfunctie vervult. De grotendeels uit de bouwtijd daterende inventaris vervolmaakt de documentaire waarde van het kerkgebouw als karakteristiek monument uit de 17de eeuw waarin accenten uit latere perioden de ontwikkelingsgeschiedenis vertegenwoordigen en weerspiegelen.