In 1924 naar ontwerp van zijn zoon F.E. Rontgen - en blijkens gevelsteen ook van de architecten Hoenink en Gathier - ten behoeve van de musicus Julius Rontgen in Amsterdamse School-trant gerealiseerd landhuis, genaamd Gaudeamus, met in hoogte en vorm varierende bouwvolumes opgetrokken in baksteen en hout onder samenstel van rieten kappen op een aan de vorm van een concertvleugel herinnerende plattegrond.

Het gebouw wordt gedomineerd door de hoog, onder steil zadeldak met schild aan achterzijde, opgetrokken hoofdvleugel met zeer spitse, van staand beschot voorziene en enigszins overhangende topgevel, waaronder een reeks in harmonica-vorm gegroepeerde vensters en een vrijwel blinde beganegrondgevel aan de straatzijde. Aan de linkerzijde is het steile dakvlak lager doorgezet en bevat de kap een drietal driehoekige dakkapellen met overhangende steekkappen boven een horizontale vensterreeks. De kap wordt voorts doorbroken door een viertal horizontale vensters aan de rechterzijde en een tweetal - naderhand vergrote - vensters in het dakschild aan de achterzijde, alle afgedekt door bolsegmenten van Noorse zandsteen. Op de beganegrond bevat de linkerzijgevel een reeks gekoppelde vensters tussen halfronde kolommen, onderbroken door een zijdeur. In oorsprong hadden vrijwel alle vensters een horizontale roedenverdeling; de afgeschuinde raamvormen zijn thans nog gehandhaafd op de beganegrond en aan de achterzijde. De halfronde kolommen zijn uitgevoerd in Noorse zandsteen.

De hoofdingang bevindt zich in de kop van de lage, ingezwenkte vleugel aan de noordoostzijde onder het overstekende, afgeronde schild van de lage rietkap en bevat in de deur een driehoekig venster. De vensters in de vleugel worden afgewisseld door halfronde kolommen die qua hoogte corresponderen met de wisselende formaten der vensterpartijen, waarbij de kleinere vensters driehoekig van vorm zijn.

Aan de westzijde sluit haaks de halfhoge dwarsvleugel aan met halfrond beëindigde kap die lager is doorgezet aan de noordzijde, waar zich de rondomgaande, overhangende uitbouw van de vroegere muziekkamer bevindt, voorzien van staand beschot en reeksen gekoppelde vierkante vensters en steunend op gemetselde poeren. Aan de achterzijde wordt de vensterreeks afgesloten door een tuindeur, leidend naar een kwartrondgaande stoep met dwarsmuur, waarnaast de achter-ingang tussen twee halfronde kolommen. De dwarsvleugel bevat op de verdieping aan beide lange zijden voorts een serie gekoppelde vensters.

Aansluitend aan de zuidwestzijde de eveneens halfrond beëindigde vleugel, in oorsprong bestemd als spreekkamer, en voorzien van in hoogte varierende vensters tussen halfronde kolommen, waarbij de hooggeplaatste horizontale vensters de smalle roedenverdeling nog hebben behouden.

Bij de aansluiting met de hoge kap van de hoofdvleugel bevindt zich de hoog opgemetselde schoorsteen.

Inwendig resteert nog de hoofdtrap in de centrale hal met omgekeerde kegelvormen in de leuningen.

In Amsterdamse School-trant gebouwde villa met bijzondere vormgeving en detaillering van algemeen belang wegens architectuur- en cultuurhistorische waarde alsook wegens de latere betekenis in de ontwikkeling van de moderne muziek.