Een 18e eeuwse boerderij met bakhuis en hooiberg, gelegen aan de Kromme Rijn, van veel oudere oorsprong.

De plattegrond van deze boerderij van het T-huis type is enigszins afwijkend, doordat het woonhuis aan een zijde smaller is dan het bedrijfsgedeelte.

Het "voorname" front van vier traveeën breed, waarin duidelijk de opkamer is te herkennen, is naar de Kromme Rijn gekeerd. Het woonhuis is vrijwel gaaf, de dakbedekking is echter vervangen door een muldenpan. Het casco bestaat uit een enkelvoudige grenen balklaag en een grenen gebintenkap. Onder de opkamer bevindt zich een door een tongewelf gedekte kelder met twee kelderlichten.

De kelder vertoont steenformaten die kunnen wijzen op een mogelijk middeleeuwse voorganger van de huidige boerderij. In de achtergevel bevinden zich restanten van ouder muurwerk. Het bedrijfsgedeelte is driebeukig met ankerbalkgebinten. De koppeling van de stijlen op de poeren en met de ankerbalk wordt gevormd door een pen met toognagels. Over de toppen van de stijlen lopen de gebintplaten. Op de ankerbalk staat een normaal spant. De dakbedekking is nog van riet. De achtergevel is vrijwel gaaf, met name de deuren met gehengen en kozijnen.

Op enige afstand van de boerderij staat het bakhuis, mogelijk ook 18e eeuws, met oorspronkelijke kap en kozijnen.

Deze boerderij met bakhuis en hooiberg is van belang als vrijwel gaaf 18e eeuws voorbeeld van agrarische bebouwing en bovendien van groot belang als onderdeel van het Kromme Rijn landschap.