Inleiding

Het omstreeks 1885 gebouwde WOONHUIS is karakteristiek voor de laat negentiende eeuwse getinte woonhuisarchitectuur voor de gegoede burger en staat aan een in 1808 aangelegde laan. Hoewel het vrij sober in eclectische trant vormgegeven herenhuis niet een specifieke repesentant van de neo-renaissance bouwstijl kan worden genoemd is de invloed van deze stijl wel in de details terug te vinden. Omschrijving

Het vanuit een rechthoekige plattegrond opgetrokken huis heeft een souterrain (rechts) en een verdieping onder met platte Friese pannen gedekt, afgeknot schilddak. De symmetrische, vijf-assige voorgevel wordt verlevendigd door een gepleisterde plint, bakstenen bloklisenen, cordonlijst en accenten van gele baksteen. De getoogde gevelopeningen staan onder strekken met sluit- en aanzetstenen, die door middel van gele baksteenbanden met elkaar zijn verbonden. De gevel wordt beëindigd door een verkropt entablement met geprofileerde gootlijst, die evenals de cordonlijst kornist om de lisenen die de ingangstravee en de gevelhoeken beaccentueren. De entree bestaat uit een ondiepe portiek met paneel-vleugeldeur met gietijzeren raamijzers onder een bewerkt kalf en bovenlicht. De grotere vensters in de rechter zijgevel (met grote toegevoegde dakkapel) zijn als die in de voorgevel, de kleinere zijn rechtgesloten en de souterrainvensters zijn eveneens getoogd. De linker zijgevel heeft een gepleisterde plint, vensters als in de voor- en rechter zijgevel, alsmede een getoogde, niet originele entreepartij met terugliggende deur. De detaillering van de achtergevel alsmede de aanbouw onder plat dak zijn voor de bescherming van ondergeschikt belang. Waardering

Het vrij gave, karakteristieke laat negentiende eeuwse huis is een beeldbepalend object in een deel van het beschermde stadsgezicht waarin veel waardevolle laat negentiende eeuwse en vroeg twintigste eeuwse woonhuisarchitectuur is geconcentreerd. Het pand heeft derhalve architectuurhistorische en ensemblewaarde.