Inleiding

In expressionistische stijl gebouwd LYCEUM, 1928, gerealiseerd naar een ontwerp van architect W.J. Sandhövel in opdracht van het Zedelijk Lichaam "Notre Dame de Lorette". Het voormalige lyceum is gesitueerd in de gesloten wand van de Grote Gracht. De uitbreiding aan de linkerzijgevel uit 1939 naar een ontwerp van architect A.J.N. Boosten karakteriseert zich door een architectuur waarin de vormentaal van het Nieuwe Bouwen gecombineerd is met het gebruik van een in de regio traditioneel bouwmateriaal, nl. zandsteen. De naoorlogse aanbouw aan de achtergevel is uitgesloten van bescherming.

Omschrijving

Het voormalig LYCEUM heeft een U-vormige plattegrond, telt drie resp. vier bouwlagen en een dakverdieping en wordt afgedekt met een plat dak.

Het toegepaste bouwmateriaal is baksteen, gemetseld in halfsteens verband. Hardsteen. Basalt. Smeedijzer en hout.

De hoofdgevel aan de Grote Gracht kenmerkt zich door symmetrie en een sterke verticale accentuering, waarbij de middenas in de gevel geaccentueerd wordt door een risaliet met verticale stroken trapsgewijs verspringend siermetselwerk, hardstenen kraagstenen en hoekblokken. In deze middenas is op de begane grond de hoofdentree met dubbele paneeldeur en zijlichten ondergebracht. Vanwege de zwaar gedimensioneerde latei is de entree horizontaal geaccentueerd. Aan weerszijden van het middenrisaliet zijn over vier cq. vijf lagen vensterkozijnen geplaatst, in variërende verbanden. Het afwijkende aantal lagen is een gevolg van de relatief sterke helling van het perceel. De plint bestaat uit ruwe basaltblokken met kelderopeningen, de optrek uit baksteen, de dorpels en lateien uit natuursteen. De gevel wordt beëindigd door een horizontale ornamentering van een aantal evenwijdig lopende baksteen lijsten.

De UITBREIDING aan de westzijde uit 1939 bestaat uit een volume van vier bouwlagen op een rechthoekige plattegrond, onder een plat dak met overstek. De symmetrie van de voorgevel, met keldervensters in de plint, zandstenen optrek, rechthoekige stalen kruiskozijnen in een zandstenen lijst en enkele gevelornamenten wordt slechts doorbroken door een rond stalen venster op de vierde laag. In de zijgevel is in een hoekblok een sculptuur van O.L.Vrouw geplaatst, vervaardigd door Charles Vos.

Van het INTERIEUR van het ontwerp van W.J. Sandhövel zijn onder meer van belang: het trappenhuis met rondbogen in gele baksteen en de wanden in diverse tinten baksteen; de vloer in grijs en groen geglazuurde tegeltjes; trapleuning in baksteen afgedekt met hardsteen. Aan straatzijde trappenhuis hoge glas-in-lood vensters. Gangwanden deels bekleed met geel geglazuurde tegeltjes. Trappenhuis met plat dak met hierin een glas-in-lood dakvenster.

De indeling van het INTERIEUR van de uitbreiding uit 1939 is grotendeels intact, maar bevat geen beschermde onderdelen.

Waardering

Het voormalige lyceum met uitbreiding is van cultuurhistorische waarde als uit bijzondere uitdrukking van een geestelijke en typologische ontwikkeling. De architectuurhistorische waarde wordt bepaald door de toegepaste bouwstijlen, door de betrokkenheid van de architecten Sandhövel en Boosten, door de zeer hoogwaardige esthetische kwaliteiten van hun ontwerp en vanwege het materiaalgebruik en de ornamentiek.

Uit oogpunt van ensemblewaarden is de school van belang als essentiëel onderdeel van het beschermde stadsgezicht Maastricht en als zodanig van bijzondere betekenis voor het aanzien van de stad.

Verder beschikt de school over een redelijke mate van architectonische gaafheid van het exterieur en een deel van het interieur en is ze van belang in relatie tot de visuele gaafheid van de stedelijke omgeving.

Tenslotte is er sprake van een redelijke mate van architectuurhistorische en typologische zeldzaamheid.