Al vanaf de 15e eeuw bestaat het goed De Heest. De bouwgeschiedenis van het huidige huis gaat terug tot de 16e eeuw. Uit deze vroege periode dateert het gedeelte met twee bouwlagen van de noordelijke vleugel en het aansluitende gedeelte van de zuidelijke vleugel. Het metselwerk is aan de zijde van de binnenplaats nog laat-middeleeuws, evenals de kapconstructie. In de 19e eeuw heeft het huis diverse verbouwingen ondergaan. In die tijd is het huis van karakter veranderd en in 1823 wordt het huis voor het eerst beschreven als een buitenplaats met een Engelse tuin. Een grootsscheepse restauratie in historiserende stijl in 1906/1907 leidde tot het huidige 'Oud-Hollandse' aanzien van het huis. De uitvoering hiervan is historisch verbonden met de aanwezigheid van de toenmalige bewoners, Pim Noothoven van Goor en de danseres Isadora Duncan die een sterke voorliefde voor de kleur wit hadden en het pand in een romantische stijl restaureerden en wit schilderden. In 1908 is tevens het koetshuis gebouwd in dezelfde filosofie als de verbouwing van de Heest. Dat wil zegen dat het koetshuis in kalkzandsteen is opgetrokken met trapgevels en meerruits vensters. De Heest ligt aan het riviertje de Berkel dat oorspronkelijk met een boog om het huis liep, in de jaren zestig is de loop van het riviertje verlegd. De omgeving van het huis wordt gekenmerkt door een gebogen, met bomen omzoomde oprijlaan, een glooiend terrein voor het huis met een tuinaanleg en om het huis een parkaanleg met slingerpaden en een moestuin. De historische buitenplaats de Heest is van algemeen belang vanwege de lange geschiedenis van het complex die nog goed afleesbaar is, de architectuur-historische waarde (huis, koetshuis, aanleg landschap) de stedenbouwkundige waarde (ligging in vroegere bocht van rivier, landschappelijke waarde) en vanwege de hoge ensemblewaarde.

Onder de bescherming vallen: 1. Hoofdgebouw, landhuis de Heest 2. Parkaanleg 3. Koetshuis

Niet tot de bescherming horen de aan het einde van de 20ste eeuw gerecontrueerde moestuinmuur en een boerderij met schuur (de Heest 2) die weliswaar bij het huis hoort maar vanwege ingrijpende modernisering beperkte cultuur-historische waarden bevat.