Complexomschrijving

Grote vrijstaande VILLA met KOETSHUIS in een ruime tuin met enkele OUDE BOMEN, PRIEEL, PAARDENSTAL ANNEX KIPPENHOK, TUINMUUR en voormalige ISRAELITISCHE BEGRAAFPLAATS in de tuin. Het pand is in 1852 gebouwd op de plaats van een oudere voorganger, waarvan naar verluidt de kelder nog rest. Opdrachtgevers waren de echtelieden Leonard Hendrik Willem Losecaat Vermeer en Geertruida Maria Bosboom de Wildt. Hun nazaten zijn nog steeds eigenaar van het pand. Losecaat was kantonrechter in Terborg. Vanaf juni 1906 tot mei 1917 is het Pension of Herstellingsoord Rozenhof van de dames Gezina H. van Wijhe en haar dochter Theodora H. Dop in het pand gevestigd geweest.

Hoewel niet met zekerheid vast te stellen, gaat de geschiedenis van de begraafplaats mogelijk terug tot tenminste 1723. Wanneer de landmeter Johann Ludwig Eck in 1723 een opmeting maakt van de Wischse bezittingen en de percelen van een naam voorziet, wordt het perceel waarop zich nu de begraafplaats bevindt, `Judenberg' genoemd. De benaming `berg' duidt op de ligging van de begraafplaats op een stuifduin. Opmerkelijk is dat de begraafplaats ligt op grondgebied dat nooit in eigendom is geweest bij de Joodse gemeenschap.

De 'berg' waarop de begraafplaats is gelegen, maakt onderdeel uit van de tuin en ligt binnen de omheining van de tuin. In de aanleg van de tuin is er dan ook rekening mee gehouden.

Complexwaardering

- Van architectuurhistorische waarde als goed voorbeeld van een gaaf bewaard gebleven complex van een 19de eeuwse villa met bijgebouwen. Er is sprake van een ensemblewerking als onderdeel van de bebouwing langs dit gedeelte van de Silvoldseweg, waarbinnen het pand behoort tot de omstreeks 1900 gangbare herenhuizen, welke samen met de oudere en latere typen en stijlen goed de ontwikkeling van de bouw van villa's weergeven.

- Van stedebouwkundige waarde door de situering aan de Silvoldseweg. De weg bezit in dit gedeelte nog enkele in vrij gave staat bewaard gebleven historische huizen, die een aantrekkelijk en waardevol straatbeeld vormen.

- Van cultuurhistorische waarde als herkenbaar element uit een maatschappelijke ontwikkeling. Het pand is gebouwd als huisvesting voor de nieuwe en kapitaalkrachtige stedelijke elite, die zich bij voorkeur vestigde langs de uitgangswegen aan de rand van de stad. Het pand is gebouwd op een kavel dat een historie heeft die terug gaat tot tenminste de vroege 18de eeuw en waarop zich een voormalige Israëlitische begraafplaats bevindt.