Inleiding

Drie BEAMBTENWONINGEN onder-één-kap gebouwd in 1934-35 in traditionalistische stijl naar ontwerp van architect A.J.N. Boosten, in opdracht van de Mijnwerkersbond. Dit blok van drie woningen vormt samen met zes blokken beambtenwoningen eveneens van Boosten uit 1927, de Augustinuskerk met pastorie en kapelanie het complex Prins de Lignestraat.

UITGESLOTEN van bescherming zijn bij pand nr.22 de dakkapel op het achterdakvlak en de serre; bij pand nr.24 het volume onder de voormalige overkapping tussen keuken en washok, bij pand nr.26 het lage muurtje onder de overkapping.

Omschrijving

Blok van drie BEAMBTENWONINGEN in twee bouwlagen onder een doorlopend zadeldak met Hollandse pannen. Gootoverstekken. De noklijn loopt evenwijdig aan de straatrichting. De panden hebben een rechthoekige plattegrond, deze is bij pand nr.26 gespiegeld. De gevels zijn in baksteen metselwerk in halfsteens verband met een risalerende plint. In de gevels bevinden zich rechthoekige houten vensters en deuren met roedeverdeling onder rollaag. De onderdorpel van de deuren zijn in natuursteen en bij de vensters een rollaag met lood.

De VOORGEVELS van de twee hoekpanden hebben beide een driekantige erker onder een plat dak. De middelste woning heeft geen erker, maar drie grote ramen. Elk pand heeft een entree met houten voordeur met klein venster achter vijf verticale latten. De voordeur is gelegen tussen dubbele baksteen lisenen onder een zwevende houten luifel. Voor de entree een rode tegelvloer op baksteen rand, bereikbaar via baksteen trede. Naast de voordeur is een hoog en smal tweekantig venster met geel glas-in-lood. Onder het venster ligt een bakstenen bloembak, die bij de hoekpanden doorloopt tot voor de zijgevel. In tweede laag bevinden zich drie grote vensters en op het dak een grote dakkapel met drie dubbele vensters onder platdak.

De ZIJGEVELS van de hoekpanden nr.22 en 26 hebben twee tweezijdige hoge en smalle erkervensters met geel glas-in-lood, als in voorgevel, gelegen boven bloembak. Bij pand nr.22 zijn deze erkervensters en de bloembak verwijderd, de gevel is plaatselijk gecementeerd. Centraal in de gevels liggen twee kleine tweekantige erkers met geel glas-in-lood onder zes horizontale banden uitspringende metselwerk. Hierboven ligt, ter plaatse van het trappenhuis een hoog rondboog glas-in-loodvenster in geel, blauw, rood en groen. Bij pand nr.26 zijn de zijgevel en de bloembakken opnieuw gevoegd. In het verlengde van de zijgevels ligt een volume van een laag onder een plat dak.

In de eerste laag van de ACHTERGEVEL zijn dubbele houten tuindeuren met boven- en zijlichten met geel glas-in-lood. Pand nr.22 heeft een serre met dubbele tuindeuren met bovenlicht met glas-in-lood en plat dak. Bij pand nr.24 hebben de tuindeuren geen glas-in-lood. Onder de overkapping tussen woning en washok ligt een houten keukendeur, met een bovenlicht gelegen boven de overkapping. Bij pand nr.24 zijn keuken, overkapping en berging nu een keuken. En is de eerste laag van de achtergevel, de keuken en berging witgeschilderd. In tweede laag bevinden zich drie dubbele vensters met roedeverdeling. Op het achter dakvlak bevinden zich een klein dakraam en een hoge schoorsteen.

Pand nr.26 heeft een gedeeltelijke kunststof goot en is één schoorsteen vernieuwd.

Achter de woning staat een WASHOK en een BERGING met deur en venster onder een plat dak met schoorsteen. Het dak loopt door tot aan de achtergevel van de woning en vormt zo een overkapping.

De structuur van het INTERIEUR van pand nr.22 is in hoge mate gaaf, van pand nr.24 redelijk in tact en van pand nr.26 in zeer hoge mate gaaf.

Waardering

De woningen bezitten cultuurhistorische waarden, vanwege de oorspronkelijke funktie, beambtenwoningen voor de Staatsmijn Maurits. De architectuurhistorische waarden worden bepaald door het belang voor het oeuvre van de architect A. Boosten, de esthetische kwaliteiten van het ontwerp. Als onderdeel van het complex Prins de Lignestraat zijn de woningen van groot belang voor de structurele en visuele gaafheid van de bebouwde omgeving. De woningen zijn representatief en substantieel voor de geschiedenis van het wonen binnen sociaal hiërarchisch bepaalde kaders waarbinnen lichte vormen van differentiatie mogelijk waren hetgeen tot uitdrukking komt in de bouwkundige hoofdvorm, de detaillering en de materiaalkeuze. Het algemeen belang wordt bepaald door het geheel van voornoemde waarden.