Inleiding

De voormalige villa 'De Groote Slink', thans huize Bronlaak genaamd, werd tussen 1908 en 1910 door de Amsterdamse architect Karel Muller in opdracht van Adam Roelvink ontworpen in Traditionalistische vormen. De villa is in twee kort opeenvolgende bouwfasen tot stand gekomen. De eerste fase vertoont typologische kenmerken van boerderijbouw, daar Roelvink bij het ontwerp bepaalde dat de villa eventueel als boerderij in gebruik moest kunnen worden genomen. Het betreft een eenlaags, gedeeltelijk tweelaags gebouw met een globaal rechthoekige plattegrond. Het geheel is afgedekt door een zeer fors, asymmetrisch zadeldak. Bijzonder is dat de villa is gesitueerd op een kunstmatig opgeworpen heuvel en het omliggende park, aangelegd naar een ontwerp van Leonard Springer, beheerst. Omstreeks 1965 is aan de noordelijke zijde van het gebouw een eenlaags aanbouw onder plat dak gerealiseerd. Het oostelijke deel van deze aanbouw is in 1992 gesloopt en vervangen door nieuwbouw.

Omschrijving

De villa is opgetrokken in baksteen en heeft een breed en hoog zadeldak, dat ter plaatse van de noordelijke gevel en de veranda laag is aangezet. Het westelijke deel van het gebouw is het oudste. Dit in plattegrond rechthoekige deel van het huis is opgezet als boerderij, waarbij de in het westelijke deel gesitueerde woonkamer met bovenliggende, via een open trappenhuis toegankelijke slaapkamers, zijn opgezet om eventueel eenvoudig tot bedrijfsruimte met bovenliggende taszolder te kunnen worden verbouwd. Tegen de zuidelijke gevel, in het verlengde van de as van de Düsseldorfer Allee, voorzag het bouwplan in de aanbouw van een eenvoudige veranda, die eventueel dienst zou kunnen doen als karschop. De vergroting van het landhuis omstreeks 1910 is geheel in de stijl van het westelijke deel gebeurd. De vergroting behelsde de bouw van een uitbreiding in oostelijke richting, waarbij de oude oostelijke gevel geheel werd ingebouwd. Ook hier is een sobere detaillering kenmerkend, maar heeft de schaal meer het karakter van een villa: het oostelijke deel is tweelaags, waarbij in de zuidoostelijke hoek, met balkon, de voormalige slaapkamer van Roelvink is gesitueerd, met uitzicht over het park. In de nieuwe oostelijke gevel is de voordeur opgenomen, die bestaat uit een eenvoudige paneeldeur met lichten. Het interieur heeft grotendeels de oorspronkelijke indeling behouden. Ook de sobere detaillering is voor het grootste deel oorspronkelijk. Van belang zijn onder meer de tegelvloeren in hal en gangen, de eenvoudige stucversieringen op de plafonds, de houten lambriseringen in de woonkamer, de resterende paneeldeuren, en de bakstenen openhaard in de woonkamer, die, met aan weerszijden een houten turfstoel, voorzien van klepzitting, geplaatst is in een uitspringende nis in de westelijke gevel.

Waardering

De villa heeft algemeen belang. Het huis heeft cultuurhistorische waarde als bijzondere uitdrukking van een culturele, geografische en landschappelijke ontwikkeling, namelijk de ontginning van de Peel door particulieren in der periode kort na 1900. Het is van belang voor de geschiedenis van de architectuur en de tuinkunst, door de toepassing van landelijke en Traditionele stijlvormen in een aan het gewenste beeld aangepaste vormgeving, het is van belang als voorbeeld van het werk van de architect Muller. Het heeft ensemblewaarden wegens de situering, verbonden met de ontwikkeling van de Peel na 1900 en is van bijzondere betekenis wegens de hoogwaardige kwaliteit van de bebouwing en de historisch-ruimtelijke relatie met groenvoorzieningen, wegen, wateren en bodemgesteldheid.