Inleiding.

Het WOONHUIS van de Amaliahoeve is in 1938 opgetrokken en vertoont traditionalistische vormen en functionalistische elementen.

Omschrijving.

Uit bruinrode en gele machinale baksteen in halfsteens en kettingverband opgetrokken drielaags villa-achtig woonhuis onder een van een brede overstekende lijstgoot voorzien tentdak, gedekt met karakteristieke groene verbeterde Hollandse pannen. Het huis op vierkante grondslag is in het dijktalud ingebouwd en heeft aan de voor- en zijgevels twee lagen, aan de achterzijde drie lagen. De gevels hebben op de begane grond driedelige ijzeren ramen en op de verdieping tweedelige openslaande ramen, hier en daar twee aan twee gekoppeld en geplaatst in een band van gele baksteen. De ramen hebben rollagen en een geglazuurde dorpel van profielsteen. Smeedijzeren lelieankers. De voorgevel heeft drie traveeën en heeft in de middentravee een natuurstenen portaal in empirevormen, met een paneeldeur met halfrond bovenlicht tussen lijstdragende voluten. De linker zijgevel heeft twee vakken, de rechtergevel heeft een eenlaags entreeportaal met in een tweetal halfrond afgesloten natuurstenen deuromlijstingen. Het portaal heeft een houten lijstgoot, waarboven de bakstenen balustrade van een balkon. Voor deze gevel een terras met keermuur aan de binnenzijde van de dijk. Aan de achterzijde en op de hoek van de voorgevel overhoekse steunberen. Aan de achterzijde twee rondboogopeningen met links een driedelige raam- en deurpartij en rechts een dubbele opgeklampte inrijpoort. Het tentdak heeft een dakkapel aan de voorzijde en een bekronende schoorsteen. Inwendig in het souterrain een motoraggregaat. In de van parketvloeren en eenvoudige stucplafonds voorziene kamers op de begane grond onder meer een van elders afkomstige laatgotische schoorsteen met op de boezem een wapensteen en een mogelijk achttiende-eeuwse schouw.

Waardering.

Het woonhuis van de boerderij is van algemeen belang. Het gebouw heeft cultuurhistorisch belang als voorbeeld van de sociaal-economische ontwikkeling van de landbouw in de Brabantse Biesbosch, met name de ontginning van natuurgebieden ten behoeve van de landbouw en als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van de herenboerderij. Architectuurhistorisch is het pand van belang vanwege de ornamentiek, de bijzondere samenhang tussen exterieur en interieur, en tevens vanwege het gebruik van van elders afkomstige bouwfragmenten ter verhoging van de representativiteit. De boerderij is belangrijk vanwege de gaafheid van het in- en exterieur en is als zodanig zeldzaam.