Inleiding.

Het WOONHUIS met achtergelegen wagenschuur annex bijkeuken is gesitueerd aan de oostzijde van de dreef. De kern dateert uit 1832, maar de huidige verschijningsvorm is grotendeels tot stand gekomen na de uitvoering van uitbreidingsplannen uit 1908. Bij die gelegenheid werd het pand onder andere verhoogd met een extra verdieping, verfraaid met diverse details en fel contrasterende kleuren en voorzien van een nieuwe decoratieve kap waardoor het woonhuis stilistisch invloeden vertoont van de Chalet-stijl. Naar verluidt had de eigenaar, na een bezoek aan zijn broer in Noorwegen, opdracht gegeven zijn woonhuis in 'Noorse' stijl te laten uitbreiden. Het interieur is gedeeltelijk gemoderniseerd. De entreedeur en diverse vensters met afzaten in de zuid- en westgevel zijn vervangen. Een volledig gemoderniseerde keukenuitbouw aan de achtergevel vormt thans het verbindingsstuk tussen het woonhuis en de achtergelegen wagenschuur annex bijkeuken.

Omschrijving.

Het gedeeltelijk onderkelderde woonhuis beslaat een rechthoekige plattegrond en telt twee bouwlagen en een kapverdieping onder een met bouletpannen gedekt, afgewolfd zadeldak met overstek. De roodbruine en gesmoorde bouletpannen zijn gelegd in een sierpatroon. Op de afgewolfde dakschilden schoorstenen in schoon metselwerk met smeedijzeren sierkapjes en windvanen. Overstekende kap met sierspanten, aan de kopse kanten volledig afgetimmerd. Windveren met vissenkoppen. Centraal in het voordakschild een Vlaamse gevel onder een aankappend, afgewolfd zadeldakje met overstek op afgetimmerde sierspanten en op het nokeinde bekroond met een piron. Aan weerszijden twee soortgelijke dakkapellen, alle met originele vensters voorzien van kleine roedenverdeling in de bovenzone. De achtergelegen, sterk gewijzigde wagenschuur/bijkeuken beslaat een rechthoekige plattegrond en telt één bouwlaag met een kapverdieping onder een met tuile-du-Nordpannen gedekt, en met windveren afgezet mansardedak met wolfseinden. In het fel rood gepleisterde pand onder andere een opgeklampt zolderluik met windveren en makelaar (westgevel), een gietijzeren rondboogvenster met kleine roedenverdeling (kopgevel) en een rondboogvormige klampdeur (oostgevel).

De gevels van het woonhuis bestaan uit afgepleisterde ijsselsteen, op de gehele begane grond fel rood geschilderd en in de kopgevels op de verdieping wit. Onderlangs het huis loopt een wit geschilderde plint. De voor- en achtergevel op de verdieping zijn opgemetseld in witte kalkzandsteen en gevoegd met decoratief werkende rode specie. Verdere verlevendiging door middel van speklagen en -blokken in rode baksteen.

Gevelopeningen op de begane grond grotendeels onder rond- en korfbogen met wit geschilderde boogvelden. Vensters op de verdieping onder strekken of (kapverdieping) segmentbogen van rode baksteen. De talrijke vensters zijn nog vooral aan de noord- en oostzijde beluikt en voorzien van de originele afzaten van baksteen en geglazuurde profielsteen. Elders zijn de fixatieklemmen van de verwijderde luiken nog aanwezig. T-vormige, enkelvoudige en samengestelde vensters met bovenlichten voorzien van kleine (vier-, acht- of zestienruits) roedenverdeling. De dispositie van de vensters in de oostgevel, met van diefijzers voorziene kelderlichten en een bovengelegen twaalfruiter, verraadt de situering van de opkamer met ondergelegen kelder aan deze zijde.

Van het deels gemoderniseerde interieur zijn onder andere van belang: de originele balkenzoldering, de schuifdeuren tussen de voormalige slaap- en woonkamer met kleine roedenverdeling en facetgeslepen glas, de trap met een decoratief gesneden beginbaluster en enkele schouwen met geprofileerde boezemaftimmeringen, overstekende schouwbalken op gesneden stijlen en bekleed met wit-blauwe wandtegels.

Waardering.

Het woonhuis van de 'Hoeve Cecilia' met achtergelegen wagenschuur annex bijkeuken is van algemeen belang. Het object heeft cultuurhistorische waarden als uitdrukking van de sociaal-economische ontwikkeling van de landbouw in het noordwestelijke Brabantse kleigebied en vanwege het belang voor de typologische ontwikkeling van woonhuizen van herenboeren. Het object heeft architectuurhistorische waarden vanwege het belang voor de architectuurgeschiedenis van de in het pand vervatte bouwgeschiedenis, van de voor een boerderijwoonhuis ongewoon representatieve bouwstijl, van de hoogwaardige kwaliteit van het algehele architectonisch ontwerp met een opmerkelijke hoeveelheid beluikte vensters en van het indertijd innovatieve kleur- en materiaalgebruik (felle kleuren, moderne kalkzandsteen) in combinatie met een verfijnde detaillering (zoals de rode voeg). Het object heeft tezamen met de landbouwschuur ensemblewaarden als beeldbepalend onderdeel van dit historisch gegroeide agrarische ensemble. Daarnaast als essentieel onderdeel binnen de planmatige, U-vormige situering van deze gebouwen rondom een ruim achtererf en verder vanwege de functionele historisch-ruimtelijke relatie met de omliggende, oorspronkelijk tot de hoeve behorende landbouwgronden en de met monumentale kastanjebomen afgezette dreef. In een groter verband heeft het ensemblewaarden als onderdeel van de aan weerszijden van de provinciale weg tussen Made en Zevenbergen gesitueerde historische boerderijcomplexen.

Het object is van belang vanwege de gaaf bewaard gebleven hoofdvorm en diverse onderdelen van het interieur in relatie tot de structurele gaafheid van de agrarische omgeving. Het object is van belang wegens een architectuurhistorische en typologische zeldzaamheid, mede in verband met de bijzondere ouderdom van de in oorsprong uit 1832 daterende hoeve.