Inleiding

De WOONHUIS van het type villa genaamd "Hagheweide" werd in 1912 ontworpen in de Engelse Landhuisstijl door architectenbureau Smits & Fels (Den Haag) in opdracht van Georg. Lodewijk de Wetstein Pfister. Bij het in 1913 voltooide huis werden een tuinmuur met poort en een schuurtje gebouwd. De TUINMUUR MET POORT is deels bewaard gebleven, het schuurtje niet. Aan het oorspronkelijke ontwerp is een vleugel toegevoegd. De tekeningen hiervan dateren uit 1917. In 1937 is een muziekkamer aan de achterkant van de villa gebouwd, het terras vergroot en de erker van de herenkamer gewijzigd.

In 1930 zijn ontwerpen voor een oranjerie, kassen, garage, dienstwoningen en bergplaats gemaakt. Deze zijn hoogstwaarschijnlijk niet uitgevoerd of reeds afgebroken. Wel bevinden zich aan de Poelweg (nummer 4) nog de garage en tuinmanswoning van Hagheweide. Deze staan afgebeeld op een overzichtstekening van het huis en de bijgebouwen uit 1948. De houten loods die daar nog op voorkomt is inmiddels vervangen door een stenen schuur. De chauffeurswoning die noordwestelijk van de tuinmanswoning stond, is gesloopt.

Tegen de vleugel uit 1917 is in 1996 een platte aanbouw toegevoegd. Deze is voor de bescherming van ondergeschikt belang.

Rondom het huis is een terras met gemetselde balustrades mee-ontworpen, aan de voorkant (zuidoost) een hoge gemetselde tuinmuur met een rondboogvormige poortdoorgang. De Warmonder Poel waarop men oorspronkelijk uitkeek aan de achterzijde van het huis, is inmiddels drooggelegd.

Omschrijving

De villa is in rood-gele baksteen opgetrokken over twee bouwlagen op een langgerekte plattegrond met diverse risalieten en erkers, onder een rietgedekt samengesteld schilddak met steekkappen. De vleugel uit 1917 staat haaks op het oostelijke uiteinde van de voorgevel, de eenlaags muziekkamer uit 1937 is in het verlengde van het hoofdvolume tegen de zuidwestelijke eindgevel gebouwd. Uiteindelijk heeft de villa daardoor een L-vormige plattegrond gekregen.

De gevels zijn geleed door rechtgesloten vensters met houten kozijnen en helder glas-in-lood onder strekken en boven rollagen of waterdorpels. Verder worden de gevels verlevendigd door een hoge gemetselde plint en muizetandlijsten in het metselwerk. Op het dak vier hoge gemetselde schoorstenen met verticale reliëfs en uitkragende toppen en vorstpannen op de nokken.

Kenmerkend voor de voorgevel (zuidoost) zijn de drie risalieten onder steekkappen. In de middelste risaliet bevindt zich het ingangsportiek: een rechtgesloten opening in een zandstenen omlijsting met een gebogen fronton en de naam van het huis. In het portiek een houten paneeldeur met zijlichten. Op de linker risaliet is een schoorsteen opgetrokken vanuit een gemetselde console in de voorgevel. Links van deze risaliet een eenlaags uitbouw met daarop een balkon met een gemetselde borstwering. Tussen de steekkappen van de middelste en de linker risaliet een dakkapel onder een opgelicht dakschild.

De vleugel tegen het rechter deel van de gevel (oost) heeft een gesloten eindgevel en tegen beide langsgevels (noordoost en zuidwest) een houten balkon op schoren. Op de balkons staan houten kolommetjes die de overstekende steekkappen dragen. In het linker deel van de achtergevel (noordwest) is tijdens de aanbouw van de vleugel een arkel op de verdieping toegevoegd. De arkel is driezijdig onder een steekkap, steunt op houten klampen en heeft een borstwering met siermetselwerk in gepleisterd vakwerk.

De rest van de achtergevel risaleert sterk ten opzichte van het linker deel. In de hoek van de risaliet en het geveldeel met de arkel bevindt zich het uitgebouwde hoofdtrappenhuis met op de verdieping een groot glazen samengesteld traplicht met helder glas-in-lood dat de hoek omgaat. Het grote risalerende deel van de achtergevel wordt gedomineerd door twee tweelaags erkers tegen het hoofdvolume en één eenlaags erker tegen de tuinkamer rechts (west). De erkers zijn veelhoekig, aan alle kanten voorzien van vensters en afgedekt door ronde rietgedekte kegeldaken. In de linker erker (van de oorspronkelijke herenkamer) en tussen de tweelaags erkers dubbele ijzeren terrasdeuren met glas-in-lood. Tussen de kegeldaken twee dakkapellen onder opgelichte dakschilden boven elkaar.

De zuidwestelijke zijgevel is verdeeld in de ver vooruitgeschoven eindgevel van de muziekkamer links en rechts het teruggelegen hoofdvolume met de eenlaags uitbouw met een balkon. De eindgevel van de muziekkamer is een topgevel met twee vensters aan weerszijden van de schoorsteen, die identiek is aan die in de voorgevel. In de eenlaags uitbouw bevindt zich op de begane grond een glasdeur met zijlichten en uitkomend op het balkon een dubbele terrasdeur met zijlichten. Daarboven een dakkapel onder een opgelicht dakschild.

Van het INTERIEUR zijn onder meer bewaard gebleven: suitedeuren met glas, wandbetimmeringen met panelen, stucplafonds met eenvoudige lijsten, een balkenplafond in de hal, een houten traphek, houten radiatorkasten met rood marmeren dekplaten, oorspronkelijke convectoren en de houten kapconstructie.

Waardering

De villa is van algemeen belang vanwege de architectuurhistorische waarde wegens de consequent toegepaste Engelse Landhuisstijl. Ook de toevoegingen uit 1917 en 1937 zijn in geheel passende stijl gebouwd, waardoor ze een verrijking van het oorspronkelijke ontwerp vormen.

Het exterieur van de villa is bijzonder gaaf. Van het interieur is de indeling grotendeels in tact gebleven, alsmede delen van de stoffering.