Inleiding.

In de rooilijn van Hintham gelegen HERENHUIS met de noklijn van het dak evenwijdig aan de straat. Het pand wordt geflankeerd door twee (uitwendig) identieke zijgebouwen en ligt op een diep rechthoekig perceel. Achtererf met tuin circa 35 meter diep. Getuige de inscriptie rechts naast de voordeur 'H.J. / Siepkens / 18-68' werd het pand in 1868 gebouwd in opdracht van de toenmalige burgemeester Hendrik Siepkens. Het is opgetrokken in Eclectische stijl. Siepkens deed het pand, tezamen met een destijds belendende leerlooierij, over aan zijn neef Jacobus van Elten, gehuwd met Geertruida van Avezaath. Zij verhuurde het pand in 1911 aan A.A.J. Holrah, die er het instituut Sint Antoine, een jongenspensionaat, in vestigde. Holrah betrok hier ook de zijgebouwen bij en kocht in 1917 alle panden op. In 1918 werden de panden na een financieel debâcle opgekocht door het Zedelijk Lichaam van Vrouwen In Omnibus Charitas (Den Bosch) en tussen 1919 en circa 1952 vestigden de 'zusters van de Choorstraat' in de panden het 'Sint-Josephgesticht', een klooster waar in 1925 een bewaarschool bij werd aangebouwd. Omstreeks 1952 vertrokken de zusters en werd in de panden een tehuis voor werkzoekende en werkende meisjes gevestigd onder de naam 'Sint Josephzorg'. In de jaren zestig van de 20ste eeuw gingen de panden over in particulier bezit.

Inwendig is het pand gedeeltelijk gemoderniseerd. De eenlaags, L-vormige aanbouw aan de achterzijde dateert uit later tijd en valt buiten de bescherming.

Omschrijving.

Het voor een kwart onderkelderde bakstenen herenhuis beslaat een rechthoekige plattegrond. Het telt twee bouwlagen en een zolderverdieping onder een met gesmoorde verbeterde Hollandse pannen gedekt schilddak met op de nokeinden een kleine schoorsteen met uitkragende bovenrand. Het met machinale baksteen in kruisverband gemetselde pand is opgebouwd uit vijf traveeën. Symmetrische voorgevel met licht geprofileerde, overstekende goot waaronder een daklijst met panelen, in de eerste, derde en vijfde travee aan weerszijden van een cirkelvormige of achtzijdig gesloten gevelopening. Hardstenen waterlijsten en borstwering met plint die ter plaatse van de vensters licht naar voren springen. Licht getoogde gevelopeningen omtrokken met geprofileerde stucwerklijsten, op de verdieping met kuiven en op de begane grond met floraal krulwerk met druiventros. Zesruits schuifvensters op de verdieping en vierruits vensters met tweedelig valraam als bovenlicht op de begane grond. Centraal een beglaasde en met smeedijzer betraliede dubbele paneeldeur met naald, decoratief kalf en bovenlicht met deels gekleurd glas-in-lood. Boven de entree een gevelsteen met de kloosternaam. Achtergevel met opliggende bakgoot waaronder drie oculi in de eerste, tweede en vijfde travee. Getoogde zesruits schuifvensters onder strekken en met hardstenen afzaten. Rechts twee kelderkoekoeken met van diefijzers voorziene tweedelige vensters. Indeling met name op de begane grond herkenbaar bewaard gebleven met vier hoofdvertrekken aan weerszijden van een middengang. Verdieping met aan de achterzijde in de eerste travee (van links af) een kapelkamer met wangewelf. Voor het overige zijn van het interieur o.a. van belang: kelder met tongewelf waarin steekkappen, rode plavuizen en een hardstenen trap; keuken met schouwbalk en -boezem en spekkastje, hal met zwart-wit marmeren tegels en bruinmarmeren plint; beglaasde dubbele achterdeur (thans deur naar aanbouw) met panelen en decoratieve roosters waarin portretkopjes; paneeldeuren met originele handgrepen en geprofileerd lijstwerk, deels op hardstenen onderdorpels; vouwblinden met panelen; doorlopende in- en uitzwenkende houten bank onder de vensters; stucplafonds met geometrische en bladvormige lijsten waarin florale en figuratieve voorstellingen; zolder met houten Philibertspanten.

Waardering.

Het herenhuis is van algemeen belang. Het object bezit cultuurhistorische waarden daar het als voormalige burgemeesterswoning een indruk geeft van de destijds heersende opvattingen omtrent representativiteit en status. Daarnaast vormt het object als voormalig gesticht een bijzondere uitdrukking van de ontwikkeling van de Congregratie van het Zedelijk Lichaam van Vrouwen In Omnibus Charitas voor wat betreft de zorgtaken op sociaal terrein.

Het object heeft architectuurhistorische waarden vanwege de esthetische kwaliteiten van het ontwerp en de verzorgde, gedetailleerde ornamentiek van met name de interieurelementen. Het heeft ensemblewaarden als markant onderdeel van de historische bebouwing aan Hintham. Het is van belang wegens de architectonische gaafheid van de hoofdvorm en de vele bewaard gebleven, deels zeldzame elementen uit het interieur die alle tezamen een zeer herkenbaar beeld geven van een patriciërswoning uit de tweede helft van de negentiende eeuw.