Inleiding

Dit voormalige zomerhuis van het type VILLA, genaamd "DE BOSCHHOEK", met achterliggend houten SCHUURTJE, is gebouwd in de jaren tussen 1915 en 1920 in opdracht van de familie OUDEMANS te Den Haag, naar een door de Amsterdamse School beïnvloed ontwerp van de architect J. VAN BIESEN (1892-1968). Na werkzaam te zijn geweest op het architectenbureau Heine en Kuipers in Amsterdam zou hij van 1920 tot 1959 werkzaam zijn bij de dienst Gemeentewerken Arnhem. In deze hoedanigheid ontwierp hij diverse opvallende transformatorhuisjes en scholen in de gemeente Arnhem. Kenmerkend voor deze opmerkelijke villa is de zwart-witte betegeling in een dambordpatroon van de topgevels van de voor- en achtergevel, het siermetselwerk tussen de verdiepingen in beide gevels en het vrij gaaf bewaarde bijzondere interieur waar motieven uit het exterieur herhaald worden. Het interieur bezit tal van bijzondere door de architect ontworpen details. In de loop der tijd heeft het pand enige wijzigingen ondergaan zoals het in de jaren na de Tweede Wereldoorlog verhogen van de, oorspronkelijk plat uitgevoerde, nok van het dak, het dichtzetten van de tuindeuren in de zijgevels waardoor de serre's nu erkers vormen en het recent aanbrengen van een kleine keukenuitbouw aan de rechter zijgevel. Ten aanzien van de kleurstelling kan worden opgemerkt dat oorspronkelijk zowel het exterieur als het interieur voornamelijk in de kleuren zwart en wit waren uitgvoerd. Achter het huis staat een klein schuurtje uit de bouwtijd dat voorzien is van een met rode pannen belegd zadeldak. Het schuurtje is gebouwd op een gepleisterde bakstenen plint en bezit wanden uit rabatdelen doorbroken door kleine liggende zesruits ramen. Het oorspronkelijke houten tuinhek met keperboogmotieven is niet meer aanwezig. De villa bevindt zich aan de westzijde van het tussen het Groenelaantje en de Eperweg gelegen deel van de waarschijnlijk naar ontwerp van de tuin- en landschapsarchitect L. Springer aangelegde F.A. Molijnlaan. Deze laan omsluit, vanaf het ten zuiden van de dorpskern van Nunspeet gelegen station, in bijna een halve cirkel de oude dorpskern aan de oostzijde om uiteindelijk aan te sluiten op de Elburgerweg. De weg bezit een kenmerkend bebouwingspatroon bestaande uit een lint van verspreid liggende voornamelijk uit de eerste decennia van de twintigste eeuw daterende villa's. Door de situering nabij de hoek gevormd door de F.A. Molijnlaan en het Groenelaantje vormt het pand een prominent onderdeel van de villabebouwing in dit gebied.

Omschrijving

Het huis is gebouwd op een T-vormige plattegrond en heeft één bouwlaag onder een steil hoog opgaand, boven voor- en achtergevel uitkragend, zadeldak met de nok haaks op de weg. Het dak is belegd met rode verbeterde Hollandse pannen. Op de nok bevinden zich drie gemetselde schoorstenen. Zowel aan de zijde van de linker zijgevel als aan de zijde van de rechter zijgevel bevindt zich een erker (oorspr. serre) onder een plat dak en een hierop aansluitende uitbouw onder een aangekapt afgeplat schilddak. Dit laatste dak is voorzien van opvallende, op de traditionele Indonesische bouwkunst geïnspireerde, hoekkepers. De gevels zijn grotendeels voorzien van een wit gesausde bepleistering. De niet gepleisterde in schoon metselwerk uitgevoerde geveldelen zoals de plint zijn gemetseld in halfsteens verband. Andere delen van de gevel zijn voorzien van siermetselwerk of zijn voorzien van een betegeling. De VOORGEVEL is symmetrisch ingedeeld en heeft op de begane grond in het midden een klein terras met terrasmuurtje en bloembakken aan weerszijden. Het terras is door middel van een aantal gemetselde treden met de tuin verbonden. Aan weerszijden van de dubbele terrasdeur bevindt zich een venster met een dubbel enkelruits draairaam en luiken. In het midden van de gevel boven de terrasdeuren bevindt zich een ongepleisterd geveldeel dat voorzien is van siermetselwerk met een zaagtandmotief. Hierboven bevindt zich een breed venster met luiken aan weerszijden en dat voorzien is van twee gekoppelde enkelruits stolpramen. De geveltop is voorzien van een betegeling met zwarte en witte tegels in een dambordpatroon. De asymmetrisch ingedeelde LINKER ZIJGEVEL heeft uiterst links een venster met een niet oorspronkelijk enkelruits raam. De rechts hiervan gelegen ingangsrisaliet heeft een door middel van een aantal bakstenen treden met bakstenen zijmuurtjes te bereiken voordeur met een achtruits raam. Links van de entree bevinden zich een kelderlicht en een smal liggend venster met drie klapraampjes. De dakkapel is voorzien van drie gekoppelde van glas-in-lood voorziene ramen die het trappenhuis verlichten. De oorspronkelijk, voor de aanbouw aan de rechter zijgevel, symmetrisch ingedeelde ACHTERGEVEL is nagenoeg identiek aan de voorgevel. De RECHTER ZIJGEVEL was tot de recente keukenaanbouw, vanaf de risaliet tot de hoek met de achtergevel, nagenoeg identiek aan de linker zijgevel. Het INTERIEUR verkeert nog voor een belangrijk deel in de oorspronkelijke staat. Tot de bewaard gebleven interieuronderdelen behoren onder meer de in de woonkamer nog aanwezige ingebouwde kasten aan weerszijden van de betegelde schouw met spiegel. Deze kastdeuren zijn voorzien van glas-in-lood met driehoeksmotieven. Het opvallende trappenhuis met een balustrade met keperboogvormige horizontale balusters is voorzien een lambrizering van gele tegeltjes en gepleisterde wanden met op regelmatige afstand van elkaar geplaatste zwarte tegeltjes.

Achter het huis een klein SCHUURTJE op rechthoekige plattegrond, voorzien van een met rode pannen belegd zadeldak. Het is gebouwd op een gepleisterde bakstenen plint en heeft wanden uit rabatdelen, onderbroken door kleine liggende zesruits ramen met liggende roedeverdeling.

Waardering

Kleine VILLA met SCHUURTJE, genaamd de "BOSCHHOEK", gebouwd onder invloed van de Amsterdamse School naar ontwerp van architect J. van Biesen in de jaren tussen 1915 en 1920 als zomerhuis voor de familie Oudemans te Den Haag.

- Van architectuurhistorische waarde als voorbeeld van een tijdens de Eerste Wereldoorlog onder invloed van de Amsterdamse School als zomerhuis gebouwde kleine villa. Het pand is van belang vanwege de hoogwaardige esthetische kwaliteiten van het ontwerp, die onder meer tot uitdrukking komen in de krachtige expressieve hoofdvorm met zwart-wit betegelde topgevels, de zorgvuldige detaillering van de houten kolommen van de erkers en het siermetselwerk. Het pand, waarvan de ruimtelijke indeling nog grotendeels aanwezig is, bezit nog vele oorspronkelijke interieuronderdelen waaronder het fraaie trappenhuis met door kleine zwarte steentjes verlevendigde wanden en een door fraaie ingebouwde kasten geflankeerde schoorsteenmantel.

- Van stedenbouwkundige waarde als onderdeel van de voornamelijk uit de eerste decennia van de twintigste eeuw daterende villabebouwing aan de waarschijnlijk naar ontwerp van L. Springer aangelegde F.A. Molijnlaan die, vanaf het ten zuiden van de dorpskern van Nunspeet gelegen station, in bijna een halve cirkel de oude dorpskern aan de oostzijde omsluit om uiteindelijk aan te sluiten op de Elburgerweg. Door de situering nabij de hoek gevormd door de F.A. Molijnlaan en het Groenelaantje vormt het pand een prominent onderdeel van dit de villabebouwing in dit gebied.

- Van cultuurhistorische waarde als uitdrukking van een voor de gemeente Nunspeet kenmerkende sociaal-maatschappelijke ontwikkeling tussen 1900 en 1940, namelijk de vestiging, permanent of alleen in de zomermaanden, van (nieuwe) welgestelden, in fraaie landelijke gebieden, vaak in de omgeving van een stad: in casu een zomerhuis gelegen aan de bosrijke noordrand van de Veluwe in het dorp Nunspeet.