Inleiding

Twee identieke DISTILLEERDERIJEN, gebouwd in 1831 in sobere Traditionele trant. De distilleerderijen zijn met de korte zijde achter elkaar gesitueerd, oorspronkelijk van elkaar gescheiden door een slopje, tegenwoordig gekoppeld door een later gebouwd lager tussengebouw.

NB: Het complex is tegenwoordig niet meer in gebruik als distilleerderij, maar als een opslagplaats behorend bij het complex van Distilleerderij Dirkzwager. Het complex is in 1979 gerestaureerd en daarbij ontdaan van een pleisterlaag. Waarschijnlijk is toen ook het tussengebouw gebouwd, opgetrokken in oude bakstenen.

Omschrijving

Het distilleerderijcomplex bestaat uit twee identieke, met de korte kanten tegen elkaar gesitueerde twee-assige bouwvolumes, opgetrokken op een rechthoekige plattegrond in gele baksteen in kruisverband, voorzien van muurankers. De dubbele evenwijdige langskappen bedekt met rode pannen, gaan schuil achter een dubbele klokgevel. De rechthoekige plattegrond omvat twee verdiepingen op een verhoogde begane grond en een kapverdieping.

De oostelijke kopgevel bevat op de begane grond rechts naast het midden de brede entree met een rondboogpoort en uitneembaar raam met radiale roedenindeling. De entree wordt geflankeerd door gebouchardeerde hardstenen pilasters. De latei tussen deur en bovenlicht rust niet op de pilasters, maar is er als het ware tussen geklemd. De bakstenen boog heeft een hardstenen sluitsteen. Hierboven is in de gevel een kleine vierkanten tegel met opschrift geplaatst.

Links van de entree bevinden zich twee vensters, rechts één venster, met roedenverdeling en licht getoogde strekken en hardstenen onderdorpels. In de hardstenen sluitstenen in de hoeken van de vensters zijn oude scharnieren te zien.

Op de eerste verdieping bevindt zich boven het rechterraam de smalle deur naar de vroegere eestzolder. voor het overige is er in de verdiepingsgevel sprake van diep in de gevel liggende pakhuisvensters met vierruitsramen en hardstenen onderdorpels. Binnen hebben deze vensters houten lateien. De tweede verdieping bevat vijf identieke, maar iets lagere vensters.

De geveltoppen zijn voorzien van rondlichten met een hardstenen omlijsting. De westelijke kopgevel is spiegelbeeldig ten opzichte van die aan de oostzijde: de toegang tot de eestzolder bevindt zich hier in de meest linkse travee.

De langsgevels zijn vrijwel identiek: op elke verdieping zijn per distilleerderij vier vensters met elk zeven diefijzers aangebracht. Ook hier zijn het op de begane grond zesruitsvensters en op de etages diepliggende vierruits-pakhuisvensters. In de noordgevel bevinden zich op de eerste verdieping aan weerszijden van de tussenbouw smalle houten deuren.

De houten goot wordt gedragen door consoles. In Noordvest 30 bevindt zich in het midden een hardstenen tableau met het opschrift: 'DEN EERSTE STEEN GELEGD DOOR ARNs JOHs BEUKERS DEN 15 JULY 1831'. Noordvest 32 draagt eenzelfde tableau met de tekst: 'DEN EERSTE STEEN GELEGT DOOR GERs JOHs ARNs BEUKERS DEN 15 JULY 1831'.

De inwendige structuur van beide panden is grotendeels bewaard gebleven.

Binnen zijn de wanden gepleisterd. In de houten constructie worden de zware balklagen in elk pand op elke verdieping gedragen door twee standvinken met afgeschuinde hoeken op hardstenen voeten. In de kopgevels zijn gemetselde halve kolommen dragend.

Bij het tussenlid zijn de originele deuropeningen zichtbaar: materiaal en maat zijn identiek als de entrees aan de buitenzijde, alleen de houten deuren ontbreken.

Op de verdiepingen is ter plaatse van het tussenlid de oorspronkelijke gevelindeling nog zichtbaar. De deuren en het vensterglas zijn echter verwijderd.

Waardering

Complex van twee identieke distilleerderijen, gebouwd in 1831 in sobere traditionele trant, representatief voor het rijke verleden van Schiedam als branderstad, van algemeen belang vanwege de cultuurhistorische en architectuurhistorische waarde. Tevens van belang vanwege de ensemblewaarde en beeldbepalende waarde.