Inleiding.

FAMILIEGRAF van de adellijke familie Michiels van Verduynen gelegen in de zuidwestelijke hoek van het verder niet van rijkswege beschermde kerkhof aan de zuidzijde van de St. Landricuskerk in het centrum van Echt. Het betreft een GRAFMONUMENT in de vorm van een neogotisch pinakel op een GRAFKELDER. Het familiegraf is omstreeks 1900 gebouwd in opdracht van de baronesse van Michiels van Verduynen ter vervanging van een grafkelder die zich langs de oude Kerkgracht bevond. In de kelder zijn 12 leden van deze familie begraven, waarbij de laatste bijzetting in 1952 plaatsvond. Het monument is in redelijk gave staat bewaard gebleven maar mist een oorspronkelijk aanwezig smeedijzeren hekwerk met hardstenen hoekkolommen.

Omschrijving.

Het FAMILIEGRAF bestaat uit een grafkelder op vierkant grondplan, waarvan de muren boven het maaiveld uitsteken als plateau voor het gedenkteken in de vorm van een forse neogotische pinakel. De vier muren zijn opgetrokken in roodbruine baksteen gemetseld in kruis- en kettingverband en gedeeltelijk voorzien van een gepleisterde plint. De bovenzijde van de kelder is afgedekt met hardsteen en was oorspronkelijk omgeven door een smeedijzeren hekwerk versierd met vier- en driepasmotieven en bevestigd aan eveneens verdwenen hardstenen hekpijlertjes op de hoeken. Op de hardstenen kelderplaat bevinden zich twee achtzijdige voetplaten met afgeschuinde bovenzijde, waarvan de bovenste voetplaat kleiner is. Hierop de getrapte en aan de bovenzijden geprofileerde sokkel van het pinakel, met in de voorzijde van de bovenste geleding een uitgehakt familiewapen. De veelhoekige schacht van de pinakel is versierd met smalle, keperboogvormige casementen waarin spitse driepasmotieven. De spits is met hogels bezet en wordt bekroond door een kruisbloem. De frontmuur (zuidwesten) heeft hoeklisenen en wordt aan de bovenzijde afgesloten door een uitspringende band met bloktanddecoratie. Aan deze zijde is de grafkelder toegankelijk via een trap met bakstenen treden, tussen in- en uitzwenkende keermuren die aan de bovenzijde met een rollaag zijn afgewerkt. Het spitsboogvormige portaaltje heeft een hardstenen drempel en wordt omvat door schuin insnijdende dagkanten met archivolten uitgevoerd in rode profielsteen. De houten dubbele deur is opgebouwd uit opgeklampte verticale delen met smeedijzeren siergehengen en heeft in elke deurvleugel een rond ventilatierooster. Het INTERIEUR van de kelder bestaat uit een overwelfde voorruimte voorzien van een met plavuizen belegde vloer en een wand met vakken, waarachter zich de graven bevinden. De graven zijn voorzien van stenen grafplaten met de namen van de overledenen.

Waardering.

Het FAMILIEGRAF Michiels van Verduynen heeft architectuurhistorische waarde en vertegenwoordigt algemeen belang als goed en gaaf bewaard voorbeeld van een grafmonument voor een adellijke familie uit het laatste kwart van de negentiende eeuw. Het monument valt op door hoogwaardige esthetische kwaliteiten in onder meer de uitvoering van het gedenkteken in de vorm van een Neo-Gotisch pinakel en de gaaf bewaarde grafkelder met fraaie, in Neo-Gotische trant vormgegeven deur. Het familiegraf heeft ensemblewaarden als onderdeel van het kerkhof bij de van rijkswege beschermde middeleeuwse St. Landricuskerk en speelt hierbinnen vanwege de grootte en verschijningsvorm een beeldbepalende rol. Het monument bezit cultuurhistorische waarde als bijzondere uiting van een culturele en een typologische ontwikkeling, onder meer door de toepassing van een geïsoleerd pinakel als gedenkteken. Het grafmonument is vanwege de bestemming historisch verbonden met het nabijgelegen Huys Verduynen en van bijzonder belang vanwege de in de kelder begraven historische personen.