Inleiding

Het PAKHUIS, gebouwd in 1898 in Traditioneel-ambachtelijke stijl, maakte onderdeel uit van het bedrijf Douwe Egberts. Het werd gebouwd in de tuin van het herenhuis 'Midstraat 99', waar inpandig de koffiebranderij en tabakskerverij waren gevestigd. De panden waren eigendom van familie de Jong, de nazaten van Douwe Egberts. Tot 1913 vonden de meeste van de bedrijfsactiviteiten in het pakhuis plaats, daarna in de fabriek in Snikzwaag die dat jaar werd geopend. Nadien was in het pakhuis enkel nog de theepakkerij gevestigd, die uiteindelijk in 1933 eveneens verhuisde naar Snikzwaag.

Sinds 1976 behoort het pand toe aan het museum "Johannes Hessel-huis" en dient het als hoofdgebouw. Johannes Hessel de Jong, later fabrieksdirecteur, legde in 1898, op vierjarige leeftijd, de eerste steen van het pakhuis.

Het pand is gelegen aan een doodlopend kanaaltje met aanlegsteiger vanuit de Overspitting. In de jaren '80 is aan de zuidzijde van het pakhuis een verbindingsweg aangelegd tussen de Geelgietersstraat en Lijnbaanstraat, waardoor het pakhuis werd losgekoppeld van de tuin van het herenhuis. Het geboortehuis van de grondlegger van het bedrijf, Egbert Douwes, dat in Idskenhuizen stond, werd in 1981 steen voor steen opnieuw opgebouwd in de tuin bij het pakhuis. Het pakhuis is vrij gaaf en de nieuwe museale bestemming heeft weinig veranderingen met zich meegebracht. Aan de noordzijde van het pand is een verbinding gemaakt met het buurpand. Deze aanbouw, het buurpand, het hekwerk aan de passage, evenals het geboortehuis van Egbert Douwes, vallen wegens te weinig monumentale waarde of te geringe ouderdom buiten de bescherming van rijkswege.

Omschrijving

Het pakhuis is een rechthoekig pand van drie bouwlagen onder een mansardedak dat is gedekt met een zwarte gegolfde Friese pan. De gevels zijn opgetrokken in gele baksteen met uitzondering van de zuidgevel die is uitgevoerd in een donkerrode baksteen. Het hemelwater wordt opgevangen in een eenvoudige bakgoot op klossen.

De oostzijde die grenst aan het kanaaltje heeft twee dubbele toegangsdeuren op straatniveau, een dubbele deur op de verdieping en een dubbele deur met hijsbalk in een dakkapel bij de kap. De begane grond heeft vijf- en de verdieping zes elfruits-vensters in een stalen kozijn met stalen roeden, een segmentboog en een gemetselde onderdorpel. De stalen ankers van de verdiepingsvloeren zijn zichtbaar. De westgevel is nagenoeg identiek aan de oostgevel.

De zuidgevel bevat twee gevelstenen; één gelegd door Johannes Hessel de Jong op 16 november 1898 en één ter gelegenheid van de opening van het museum op 1 juli 1976. Links in de gevel zit op de verdieping een dubbele deur. De begane grond heeft vier- en de eerste en tweede verdieping hebben ieder drie vensters, identiek aan die in de zijgevels. De gevel heeft een betonnen plint en een betonnen afdeklijst bij het dak die rust op twee aanzetstenen met een voluutmotief.

De noordgevel heeft op de begane grond een aanbouw die een verbinding vormt met een buurpand. De eerste verdieping heeft twee- en de tweede verdieping heeft drie vensters.

Het INTERIEUR heeft weinig wijzigingen ondergaan. Het pand is gedeeltelijk gecompartimenteerd, maar zodanig dat deze ingrepen verwijderbaar zijn. De zware houten constructie en houten verdiepingsvloeren zijn nog aanwezig.

Waardering

Het pakhuis, gebouwd in 1898 aan de Geelgietersstraat te Joure, is van algemeen cultuurhistorisch en architectuurhistorisch belang:

- als bijzondere uitdrukking van een sociaal-economische ontwikkeling;

- als essentieel onderdeel van een groter geheel dat architectuurhistorisch en cultuurhistorisch van algemeen belang is;

- vanwege de redelijke gaafheid van interieur en exterieur.