COMPLEXOMSCHRIJVING

Uit zeven onderdelen bestaand complex met RIJTJESHUIZEN rond de rooms-katholieke KERK (de St. Petruskerk) PASTORIE en twee LANTAARNS met ZITBANKEN, ontworpen door A.J. Kropholler en ir. H.A. van Oerle in de bouwstijl van de Delftse School. De aanvragen voor bouwvergunningen waren grotendeels afkomstig van Bouw- en Woningbureau H.P. Jansen uit Leiden, de ontwikkelaar van het project. De basiliek kwam in het uitbreidingsplan van 1933 nog niet voor op de huidige plek. In het verlengde van de Van 't Hoffstraat was een straat gepland. Toen echter in 1933 de oude St. Petruskerk aan de Langebrug afbrandde, besloot de bisschop van Haarlem mgr. J.D.J. Aengenent dat de kerk niet in het centrum herbouwd zou worden, maar in de zuidelijke stadsuitleg. Van Oerle en Kropholler pasten het verkavelingsplan aan voor de invulling van de driehoek tussen de Lammenschansweg, Lorentzkade en Zeemanlaan. Het gebied werd in het bestemmingsplan bedoeld voor eengezinswoningen, arbeiders- of kleine middenstandswoningen, beneden- en bovenwoningen en 'betere bouw'. De kerk werd in 19336 voltooid. De woningen werden ontworpen in de periode van 1934-1935. Zowel de architectuur als het stedebouwkundige concept van de woonwijk zijn overwegend gaaf bewaard gebleven. Met name in de kerk is de grondgedachte dat vormen moeten voortvloeien uit het materiaal en de constructie, gecombineerd met het idee dat het doel van het gebouw benadrukt moet worden.

Omschrijving

Het in baksteen met natuurstenen accenten uitgevoerde complex bestaat uit gevarieerd gegroepeerde volumes onder rood pannen zadeldaken. De drie straten waaraan de rijtjeshuizen staan, zijn aangelegd rond een vrijwel driehoekig terrein. Aan de Lammenschansweg staat de Petruskerk, met hoog opgaande fronttoren, in het hart van het complex. Voor de Petruskerk is een ondiep plein gecreëerd door de aangrenzende huizen in een gebogen lijn van de weg af te laten buigen. Hierdoor zijn aan de Lammenschansweg twee rijtjes met huizen gebouwd die bestaan uit een recht deel en een gebogen deel. Aan de Zeemanlaan staan twee rijtjes. In de knik daartussen is -buiten de bescherming vallende- nieuwbouw toegevoegd. Aan de Lorentzkade wordt de rij woningen door de pastorie in tweeën gedeeld. Op de hoeken van de drie straten zijn uitbouwen gebruikt om de verbinding tussen de rijtjes te vormen. Het grootste deel van het wijkje wordt gevormd door eengezinswoningen. Enkele hoekwoningen en de nummers 2 tot 22 aan de Zeemanlaan bevatten een woning op de begane grond en een woning op de verdieping.

Voor de kerk staan twee lantaarns met banken, die het totaalconcept sterk ondersteunen. Dit alles om de voornaamheid van de kerk tot zijn recht te laten komen. De Delftse School vormgeving komt sterk naar voren in de robuuste, sobere en zwaar vormgegeven onderdelen.

Waardering

Uit 1934-36 daterend complex van St. Petruskerk, pastorie, woonhuizen en straatmeubilair van algemeen belang wegens architectuur- en cultuurhistorische waarde als overwegend gaaf bewaard en representatief voorbeeld van een volgens de traditionalistische opvattingen van de Delftse School uitgevoerde woonbuurt waarin de kerk een centrale plaats inneemt. Tevens van belang wegens stedebouwkundige en ensemblewaarde als beeldbepalend onderdeeel van de Professorenwijk en de hiërarchisch gegroepeerde, doch uniform vormgegeven onderdelen. Voorts van belang als representatief werk uit het Interbellum in het oevre van A.J. Kropholler, waarbij hij wat betreft de woonhuizen en stedebouw samenwerkte met de leidse architect H.A. van Oerle.